Η Αντωνία Μοροπούλου είναι Καθηγήτρια της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Γεννήθηκε στην Ρόδο.

Διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός του ΕΜΠ (1975), και Διδάκτωρ Χημικός Μηχανικός του ΕΜΠ (1983). Είναι μέλος του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού του ΕΜΠ από το 1976 και Καθηγήτρια στον Τομέα Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών από το 2003.

Διετέλεσε εκλεγμένη Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (2010-2014) και Αναπληρωτής Πρύτανη ΕΜΠ (2013-2014). Είναι Διευθύντρια του Εργαστηρίου Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών του ΕΜΠ, το οποίο έχει καταστεί σημαντικός παράγοντας διεθνώς στην ανάπτυξη της Επιστήμης και της Τεχνολογίας για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με πρωτοβουλίες της και υπό τη διεύθυνσή της. Είναι Διευθύντρια Σπουδών της Β’ Κατεύθυνσης «Υλικά και Επεμβάσεις Συντήρησης» του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία Μνημείων» στη Σχολή Αρχιτεκτόνων, μέλος της Ειδικής Διατμηματικής Επιτροπής και ιδρυτικό στέλεχος του προγράμματος.

Είναι εκλεγμένο μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (2019-σήμερα). Διετέλεσε ως Αντιπρόεδρος και μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης της European Society for Engineering Education – SEFI (2013-2016), ξεκινώντας επιτυχημένη σειρά debates στο πλαίσιο του διαλόγου σχετικά με τις δεξιότητες των τεχνικών επαγγελμάτων και συνέβαλε σε τροποποιήσεις της Διακήρυξης της Bologna στο Fourth Bologna Policy Forum στο Yerevan (2015), όπου με δική της πρωτοβουλία και ομόφωνη αποδοχή, εξασφαλίζεται η ποιότητα στην Ανώτατη Εκπαίδευση και η διαβάθμιση των τεχνικών δεξιοτήτων, δια της συνύπαρξης διαφορετικών εκπαιδευτικών συστημάτων, για την άσκηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχανικών.

Διετέλεσε Καθηγήτρια επί συμβάσει (Professoressa à Contratto) στο Università IUAV di Venezia (Σχολή Αρχιτεκτόνων, 1993) και προσκεκλημένη Καθηγήτρια στο Princeton University (Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, 1995-96) και στο Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής της Βενετίας (IUAV, 1996 -1997).

Το 2008 προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο Professional Women’s Advisory Board of New York. Το 2011 διακρίθηκε από το Council of Canadian Academies ως συγγραφέας άρθρων που ανήκουν στο 5% παγκοσμίως με τις περισσότερες αναφορές στο πεδίο της Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το 2012 τιμήθηκε από το Σύλλογο Ελληνίδων Επιστημόνων με το βραβείο “ΥΠΑΤΙΑ”, για την συνολική της προσφορά στην Επιστήμη, την Κοινωνία και τον Πολιτισμό. Το 2015 τιμήθηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων με αναγόρευση σε ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου. Το 2017 τιμήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση Πολυτεχνείων με το “SEFI Fellowship Award” 2017, το οποίο απονέμεται σε προσωπικότητες με μεγάλη προσφορά στην εκπαίδευση και στην προαγωγή της επιστήμης του μηχανικού. Το 2019 τιμήθηκε με το «Μετάλλιο της αξίας και της Διάκρισης» του Κράτους της Παλαιστίνης και με το διεθνές βραβείο “Giuseppe Sciacca” στο Βατικανό.

Στο ΤΕ.Ε.Ε υπήρξε Πρόεδρος της Μ.Ε. Τροφίμων – Βιοτεχνολογίας από την ίδρυσή της σε όλα τα χρόνια λειτουργίας της εκπροσωπώντας το Τ.Ε.Ε. στα θέματα αυτά. Έχει διακριθεί σχετικά για τη δράση της στην προτυποποίηση και τυποποίηση (ΕΝΕΠΡΟΤ , ΕΛΟΤ κ. α) στο 11o Παγκόσμιο Συνέδριο Τροφίμων (iCEF 11-  11th International Congress on Engineering ad Food)   στην Αθήνα το 2011 βραβεύθηκε για το πρωτότυπο Έργο της  Ξήρανση (Ξήρανση – Διαχείριση θερμοϋγρικών δεδομένων Journal of Drying Technology).

Έχει διατελέσει μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ από το 2001 έως σήμερα, ως Γενική Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ (2001-2007), ως Β’ Αντιπρόεδρός του ΤΕΕ (2014-2017) και ως Πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (2017-2019).